مگه سفارت هر کشوري جزء خاک اون کشور محسوب نمي شه؟ پس چرا دانشجوها به سفارت آمريکا حمله کردن؟ نظر امام در اين رابطه چي بود؟

تسخير لانه جاسوسى آمريكا از زواياي مختلفي قابل بحث و بررسي است که در ادامه به صورت مختصر مطالبي بيان مي گردد:
يکم . اشغال سفارت ناشي از زمينه ها و دلايل متعددي بود :
الف) تسخير سفارت واکنش طبيعي به 25 سال توهين و تحقير ملت ايران توسط آمريکا و دست نشانده آن شاه بود.
ب) تسخير سفارت آمريکا اقدامي تلافي جويانه و دفاعي در مقابل توطئه هاي آشکار و غير آشکار و مداخله جويانه دولت آمريکا از طريق سفارت خويش براي ايجاد اخلال در تثبيت انقلاب اسلامي بود .
ج) تسخير سفارت براي مقابله با توطئه گريهاي آمريکا در برابر انقلاب اسلامي اقدامي پيشگيرانه بود.
د) سفر شاه به آمريکا و حمايت آمريکا از او خاطره کودتاي 28 مرداد سال 1332 ه.ش در ذهن مردم ايران را يادآوري مي کرد.
و) عملکرد دولت موقت سبب شد تا عده اي با هدف در تنگنا قرار دادن و استعفاي آن سفارت را تسخير کنند.
دوم. مواضع حضرت امام (ره) ، مردم و گروههاي سياسي
حضرت امام (ره) و نيروهاي انقلابي پس از اطلاع ، اين عمل را به شدت مورد تأييد و تمجيد قرار دادند و از آن حمايت کردند. اين حرکت شجاعانه و انقلابي دانشجويان از سوي امام راحل (انقلاب دوم) لقب گرفت ؛ در واقع با پيروزي انقلاب اسلامي استبداد داخلي و با تسخير سفارت آمريکا استعمار از ايران ريشه کن شد.مردم ايران نيز که سالها در زير چکمه هاي دژخيمان آمريکايي خود را لگدمال شده مي ديدند با شنيدن اين خبر گروه گروه به سوي آن شتافتند و با راهپيمايي که تا ماهها جلوي سفارت ادامه يافت، اين اقدام را تأييد کردند. اما سران دولت موقت از اين عمل انقلابي انتقاد کردند و کار به آنجا رسيد که دولت موقت استعفا داد.
امام خميني(ره) در تاريخ 11 آبان 1385پيرامون فتح لانه جاسوسي مي فرمايند : « سفارتخانه ها حق ندارند كه جاسوسي كنند، توطئه بكنند و اينها جاسوسي مي‏كردند. ملتي كه براي خدا قيام كرده و شهادت طلب مي‏كند از هيچ نمي‏ترسد. ما مدعي هستيم كه اينجا سفارتخانه نيست، اصلش قضيه سفارت در كار نبوده و ما مدعي هستيم كه اين آدم هايي كه در اينجا بودند، اينها اجزاء سفارتخانه نبودند، به اسم سفارتخانه شما يك چيزي درست كرديد كه لانه جاسوسي است و بيايند ببينند كه آيا اين چيزهايي كه در اين سفارتخانه هست، اينها اسباب دست جاسوس هاست‏يا وسايلي است كه سفارتخانه لازم دارد؟

ما كه مركز جاسوسي را گرفتيم نه سفارتخانه را، اينها اگر هم يك وقت‏بي عقلي كنند و فرض كنيد بريزند به ايران، اين جوانهاي ما آنها را با چنگ و دندان از بين مي‏برند، نمي‏گذارند اينها يكيشان هم بروند. اگر هم اين كاري كه كرده بود رسيده بود به آنجايي كه بيايند در تهران و بيايند در اين لانه جاسوسي آن وقت مي‏فهميدند كه با چه اشخاصي طرف هستند. در هر صورت من از شماها تشكر مي‏كنم كه خودتان بدون اينكه غير از خدا يك كسي وادارتان بكند (اين چيزي است كه از مبدأ الهي جوشش پيدا كرده) خودتان وارد اين ميدان شديد. دانشجويان مسلمان و مبارزي كه لانه جاسوسي را اشغال كرده‏اند با عمل انقلابي خودشان ضربه‏اي بزرگ بر پيكر امريكاي جهانخوار وارد نمودند و ملت را سرافراز كردند.»

با گذشت سالها از پیروزی انقلاب اسلامی، غبار كهنگی نتوانسته به چهره برخی حوادث بنشیند و آنان را از مركز توجهات دور كند. بعد از انقلاب، حوادث گوناگونی رخ داد كه هر كدام با شدت و ضعفی خاص، نهال نوپای انقلاب را آبیاری، بیمه و موجبات حفظ و تداوم آن را فراهم می كرد. در میان این حوادث تسخیر لانه‌ جاسوسی توسط دانشجویان كه از سوی امام راحل «انقلاب دوم» لقب گرفت، جایگاهی ویژه دارد و همچنان كانون توجه بسیاری از متخصصان، كارشناسان و اندیشمندان را به خود اختصاص داده است. رهبر انقلاب بی‏درنگ از اشغال لانه جاسوسی حمایت کرد و آن را انقلابی بزرگ‏تر پس از سرنگونی استبداد پهلوی نامید و امریکا را شیطان بزرگ لقب داد. تسخیر سفارت امریکا، یکی از مهم‏ترین رویدادها در تاریخ مبارزات ملت ایران بر ضد استعمار است. در واقع، با پیروزی انقلاب اسلامی، استبداد و با تسخیر سفارت امریکا، استعمار از ایران ریشه‏کن شد.

سفارت آمریكا در 13 آبان ماه 1358 به سبب حركت های توطبه آمیزی كه از سوی آمریكا در طول 9 ماه پس از انقلاب در نقاط مختلفی از ایران صورت داده بود، توسط دانشجویان پیرو خط امام به تسخیر در آمد و كارمندان آن پس از 444 روز در اثر قرار داد الجزایر آزاد و غائله ختم پیدا كرد.

تسخیر سفارت

با پیروزی انقلاب اسلامی در بهمن 57 دولت آمریكا دست از مداخله در امور ایران برنداشت و تمام امكانات و ارتباطات خود را به كار گرفت تا انقلاب نوپای ایران را شكست داده و یا حداقل در آن انحرافی ایجاد كند. لذا در طول 9 ماه یعنی از 22 بهمن 57 تا 13 آبان 58 حركت های توطئه آمیزی در جای جای كشور همچون خوزستان، كردستان، گنبد، آذربایجان و … تحت عناوینی نظیر: «خلق عرب»، «خلق كرد»، «خلق تركمن» و «خلق ترك» به راه انداختند.

پس از آنكه عوامل متعددی در كنار هم منجر به تسخیر سفارت مذكور گردید، امام آنرا انقلاب دوم نامیدند و و به دنبال كشف اسناد و مدارك قطعی بدست آمده از سفارت كه حاكی از فعالیت های خرابكارانه وسیع دولت آمریكا بود،‌ این اقدام به عنوان تسخیر لانه جاسوسی نام گرفت.

الف – رشد و بالندگی پایه های انقلاب

آشنایی هر چه بیشترمردم همیشه در صحنه ایران با هویت واقعی دشمن اصلی خود یعنی امریكا،تأثیر بسزایی بر استحكام و شكست ناپذیری انقلاب گذاشت. بدون شک مواجه شدن امت با خطرهایی بزرگ و پایداری درمقابل آنها ، باعث افزایش روحیه ایثارگری و بیزاری و نفرت از قدرت های استکباری و توکل هر چه بیشتر بر خداوند متعال است.

ب – تثبیت اصل سازش ناپذیری در مقابل دشمن

با تصرف لانه جاسوسی امریكا، حركت های ضد انقلابی را به نحو چشمگیری کاهش داد و موج پر شور و همه گیر انقلاب چونان اوایل پیروزی، ضد انقلابیون و منافقین را به ذلت ، بیچارگی و یأس كشاند و ثابت كرد كه تنها امام و پیروان راستین او هستند كه مردانه و در رویارویی با امریكا می ستیزند.

تسخیر لانه جاسوسی در 13آبان

ج - سقوط دولت موقت

آشكار شدن تفاوت بینش و تفكر دولت موقت با تفكر و مشی رهبری انقلاب موجب سقوط فوری دولت موقت گردید.

د- افشای اسناد لانه ی جاسوسی

اسنادی كه در جاسوس خانه آمریكا به دست دانشجویان افتاد، به لحاظ كمی و كیفی در تاریخ كم نظیر و یا بی نظیر است.گرچه جاسوسان امریكا در تهران به محض اطلاع از حمله دانشجویان مسلمان به لانه جاسوسی به سرعت ، با آمادگی قبلی و با روش های سریع، شروع به نابودی اسناد مهم كردند، ولی سرعت عمل و هوشیاری دانشجویان مسلمان باعث حفظ و باقی ماندن بسیاری از آنها و امكان بازسازی بسیاری از آنان گردید. افشای اسناد باعث آگاهی ملت ایران در مورد جریان ها و چهره های سیاسی موجود در جامعه شد.

ح – متلاشی شدن شبكه های جاسوسی امریكا

با حذف مركزیت و تنظیم برنامه ها ، قدرت بهره گیری امریكا از منابع جاسوسی و اطلاعاتی داخلی، ضربه جدی خورد ، به نحوی كه تا مدت ها حتی رادیو های خارجی اخبار ایران را از صدای جمهوری اسلامی ایران نقل می كردند.

تا ذهن مردم از شعار مرگ بر آمریکا پر است تسلط دوباره آمریکا بر این کشور ممکن نیست .
ملت و دولت ایران در کنار یکدیگر از هیچ‌یک از قدرتهای استکباری واهمه ندارد.

سیاست ما سیاست آشتی ناپذیری با آمریکاست .

سیزده آبان روز استوارى ملت ایران در مقابل ترفند استکبار است.

سیزده آبان فرو ریختن هیمنه‏ى سلطه‏ى آمریکائى و استکبار آمریکائى در ایران و در جهان بود.

اوّلین مضمون سیزده آبان عبارت است از رویارویى رژیم امریکا با نهضت اسلامى و بیدارى اسلامى

سیزدهِ آبان، اینهاست؛ یعنى مقابله با زورگویى، دسیسه و استکبار.

روز سیزده آبان یعنی روز اعلام پایداری ملت در برابر آمریکا.

تسخیر لانه‌ی توطئه و جاسوسی جهادی ابتدای بود علیه استکبار جهانی

سیزدهم آبان ، روز تجلی دوباره آزادگی و شجاعت و غیرت انقلابی در ملت مسلمان ماست .

آینده مملکت در دست دانش‌آموزان است .

سیزدهم آبان سال 57 دوران شور و اعتلای مبارزات ضدرژیم و ضد آمریکایی در ایران است .

حکومت آمریکا به عنوان بدترین حکومت دنیا در قلة استکبار قرار دارد.

عزت، رفاه و استقلال این کشور در سایة ایستادگی در مقابل استکبار جهانی بدست آمده است.

آمریکا از رشد انقلابی دانش‌آموزان ما بیمناک است.

حسین (ع) زیباترین واژه هستی است، حسین (ع) یعنی عشق، عشق به همه خوبی‌ها، حسین(ع) شخصیتی است که خداوند در روز عرفه، نخست به زائران سیدالشهدا (ع) نظر می‌کند، بعد به زائران خانه خودش.

حضرت امام صادق (ع) می‌فرماید: «هر کس به وسیله خواندن زیارت عاشورا، جدم حسین (ع) را زیارت کند، چه از راه دور یا نزدیک، به خدا قسم خداوند هر حاجت مادی و معنوی داشته باشد، به وی می‌دهد».

بی‌شک با عشق و ارادت به سالار شهیدان کربلا می‌توان سریع‌تر و مطمئن به هدف رسید.

قضا و قدر الهی بر دو نوع است یکى قضاى حتمى که به لوح محفوظ و دیگر قضاى تعلیقى که به لوح محو و اثبات مربوط است. لوح محو و اثبات قابل تغییر است؛ یعنی قضا و تقدیر نوشته شده قابلیت تغییر را دارد.

عواملی در تغییر قضای الهی نقش دارند که از آن جمله اند: اعمال خوب یا بد مانند حسن خلق، صله رحم، دعا، صدقه دادن و یا گناهان ویژه در سرنوشت انسان و فراخى و تنگى روزى و بلندى و کوتاهى عمر.

1. تقدیر و قضا و قدر الهی به چه معناست؟

قضا یعنی حتمیت حادثه ای که این حتمیت از ناحیه علل و اسباب اوست، و قدر یعنی کسب حدود و مشخصات و خصوصیات که آن هم از ناحیه علل و اسباب آن حادثه می باشد. قضا و قدر الهی در واقع عبارت است از: سرچشمه گرفتن همه علل و اسباب از اراده و مشیت و علم حق که علت العلل است، یعنی هر عاملی که در جهان خودنمایی می کند، تجلی علم و اراده حق و مظهر خواست خداوند و آلت اجرای قضا و قدر اوست. البته این امکان وجود دارد که قضا و قدر حتمی نباشد یعنی عاملی که خود از مظاهر قضا و قدر الهی و حلقه ای از حلقه های علیت است، عامل تغییر و تبدیل سرنوشتی شود و باز قضا و قدر الهی آن را اقتضاء کرده باشد.

مثلا کسی به بیماری خاصی مبتلا باشد و سرنوشت او همان است و این هم از علت خاصی ناشی می شود، اما اگر این بیمار دوا بخورد دوا علت دیگری و سرنوشت دیگری را به همراه دارد و موجب از بین رفتن بیماری می شود یعنی سرنوشت قبلی بیمار را تغییر می دهد و این به موجب قضا و قدر است و اگر هم دارو را نخورد و رنجور شود و یا دوای زیان بخشی را بخورد و بمیرد، باز به اقتضای قضا و قدر است، همچنین است اگر از بیماری دوری گزیند و مصون بماند و بالاخره هر چه بکند نوعی سرنوشت و قضا و قدر است و نمی تواند از حوزه قضا و قدر بیرون باشد.

سرش این است که قضا و قدر عاملی در عرض سایر عوامل جهان نیست بلکه مبدأ و منشأ و سرچشمه همه عامل های جهان است، هر عاملی که بجنبد و اثری از خود بروز دهد، مظهری از مظاهر قضا و قدر و تحت قانون عمومی علیت است و در مورد هر حادثه ای، هر اندازه علل و اسباب مختلف و جریان های مختلف وجود داشته باشد قضا و قدرهای گوناگونی هم متصور است و آن جریانی که واقع می شود و صورت می گیرد به قضا و قدر الهی است و آن جریانی که متوقف می شود هم به قضا و قدر الهی است.

2. لوح محفوظ و لوح محو و اثبات چیست؟

آنچه در جهان آفرینش از کوچک و بزرگ پدید مى‏آید، همگى نمودهایى از قدرت و علم بى‏پایان الهى است و همه این پدیده‏ها بر اساس اراده و مشیت‏ خداوند و مطابق با برنامه‏هایى است که از پیش تعیین شده و در کتاب تکوینى الهى نوشته شده است.

در متون اسلامى از چندین کتاب که مربوط به جهان خلقت و عالم تکوین است، خبر داده شده که سرنوشت انسان و جهان را در برگرفته و از تولد و مرگ اشخاص تا پیدایش و زوال تمدن ها، و از سعادت و شقاوت انسان ها تا قسمت روزى میان آنها و بالاخره هر حادثه‏اى که براى هر انسانى اتفاق مى‏افتد، در آن کتاب ها با قلم تقدیر رقم زده شده است و در مقابل آن قرآن کریم قرار دارد که کتاب تشریعى خداوند است.

طبق آیات و روایات موجود، تمام پدیده‏هاى هستى از کوچک و بزرگ در دو کتاب یا لوح تکوینى نوشته مى‏شود که هر کدام از آنها ویژگى خاص خود را دارند و عبارتند از: الف. لوح محفوظ که گاهى از آن به «ام الکتاب‏»، «کتاب مسطور»، «رق‏منشور»، «کتاب مکنون‏» و«کتاب حفیظ‏» تعبیر آورده شده است و آنچه در این کتاب ثبت ‏شده قابل تغییر نیست و دگرگونى در آن راه ندارد؛ ب. لوح محو و اثبات که محل ثبت‏ حوادث و اتفاقاتى است که به مرحله فعلیت‏ خواهد رسید و به طورى که از نامش پیداست آنچه در آن نوشته شده قابل تغییر و تبدیل است. در آیه زیر از هر دو کتاب یاد شده است: «یَمْحُوا اللّهُ ما یَشاءُ وَ یُثْبِتُ وَ عِنْدَهُ أُمُّ الْکِتابِ» ؛ «خداوند هر چه را بخواهد محو، و هر چه را بخواهد اثبات مى‏کند؛ و امّ الکتاب (لوح محفوظ) نزد اوست» !

طبق این آیه، خداوند در عالم تکوین دو کتاب دارد: یکى کتابى است که هرگاه بخواهد، چیزى را که در آن ثبت ‏شده مى‏زداید و یا چیزى را که در آن نیست ثبت مى‏کند، یعنى مربوط به تغییراتى است که در قضاى الهى حاصل مى‏شود و دیگرى کتابى است که ریشه تمام پدیده‏هاى عالم است و نوشته‏هاى آن قابل تغییر نیست. به عبارت دیگر؛ لوح محو و اثبات مظهر قدرت مطلقه خداوند است و آنچه در آن نوشته شده صورت تعلیقى و شرطى دارد و به این شکل است که اگر چنین شود چنان خواهد شد و اگر نشود نخواهد شد. علامه مجلسى چنین مثال مى‏زند که مثلا براى زید پنجاه سال عمر نوشته شده ولى به این صورت که اگر صله رحم کند، شصت‏سال خواهد بود و اگر قطع رحم کند، چهل سال خواهد بود پس اگر او صله رحم کرد، در آن کتاب پنجاه سال محو و شصت ‏سال ثبت‏خواهد شد.

3. قضا و قدر غیر حتمی به لوح محو و اثبات مرتبط است. توضیح اینکه:

خداوند دو نوع قضا و یا تقدیر دارد یکى قضاى حتمى و دیگر قضاى تعلیقى. در مثال بالا مرگ زید قضاى حتمى و تغییر ناپذیر است ولى زمان مرگ او قضاى تعلیقى و قابل تغییر است که گاهى از آن به اجل مسمى و اجل معلق تعبیر مى‏شود. در آیه‏اى که مربوط به لوح محو و اثبات است، عبارت « یَمْحُوا اللّهُ ما یَشاءُ وَ یُثْبِتُ » به روشنى دلالت دارد که قضاى الهى قابل تغییر است و چنین نیست که قضاى الهى، قدرت او را محدود کند و او نتواند کارى بر خلاف قضاى خود انجام دهد. خداوند همواره در حال انجام کار جدیدى است و بر خلاف عقیده یهود و بعضى از فلاسفه که خدا را مانند یک حاکم معزول مى‏دانند که اسیر قوانین خودساخته است، خدا هر لحظه‏اى مى‏تواند قضا و تقدیر نوشته شده را تغییر بدهد و لوح محو و اثبات جایگاه این تغییرها است .

این حقیقت در قرآن کریم به صورت هاى دیگرى هم بیان شده است. در آیاتى از قرآن از تغییر سرنوشت ‏برخى از اشخاص و جامعه‏ها خبر داده و خاطر نشان کرده است که گاهى قضاى الهى بر چیزى تعلق گرفته ولى در اثر عوامل خاصى آن قضا تغییر داده شده است.

4. مسئله بدا

این حقیقت قرآنى که خداوند آنچه را که بخواهد تغییر میدهد، همان مسأله «بدا» است که شیعه به آن اعتقاد دارد و اهل سنت آن را نفى مى‏کنند. از نظر شیعه بدا همان کارى است که خداوند در لوح محو و اثبات مى‏کند و چیزى فراتر از آن نیست. بدا به معناى آن نیست که براى خدا چیزى که معلوم نبود آشکار شد بلکه به این معناست که خداوند چیزى را که بر بندگان پنهان بود آشکار کرد.

•پرتقال علاوه بر ویتامین C دارای انواع ویتامین‌های B، E، A و همچنین سرشار از بتاکاروتن است؛ در ضمن در این میوه املاح معدنی بسیاری از جمله کلسیم، فسفر، آهن، منیزیم، پتاسیم و مقدار کمی مس، آهن، منگنز و روی نیز وجود دارد.
•آب پرتقال با مزه شیرین متمایل به ترش، سرشار از انواع ویتامین ها می باشد، مخصوصاً از نظر مقدار ویتامینC بسیار غنی است؛ بنابراین توصیه می شود به منظور تأمین ویتامینC و ایجاد نیرو و مقاومت در مقابل انواع بیماری ها، در طول ۲۴ ساعت به میزان یک تا دو لیوان از آب پرتقال بنوشید.
•پرتقال مقوی معده و ضد گاز معده است .
•پرتقال ضد سم ، ادرار آور و نرم کننده سینه و ضد استفراغ است .
•هر ۲۸ گرم پرتقال حاوی ۱۱ کیلوکالری ارزش انرژی زایی است.
•آب پرتقال به علت دارابودن پروتئین و کلسیم قابل جذب و نیز قند کافی، یک ماده مغذی و مقوی محسوب می شود که می توان به منظور تقویت عمومی بدن از آن استفاده نمود.
•وجود هورمون های نمو، کلسیم، فسفر، آهن، ویتامینA و ویتامین C در پرتقال، شرایط لازم را برای رشد ونمو استخوان ها و عاج سازی به منظور استحکام دندان ها فراهم می کند؛ برای تقویت و رشد اطفال و نیز تأمین موادلازم بدن، مصرف آن به زنان باردار و شیرده توصیه می شود.
•مصرف پرتقال به دلیل این که حاوی موادمعدنی کافی به ویژه پتاسیم است، منجر به افزایش حجم ادرار در طول شبانه روز می شود و از این طریق سموم بدن دفع می گردد؛ در نتیجه انسان را با نشاط می سازد.
•لازم به ذکر است آن عده از بیماران آسمی، رماتیسمی و پوستی که روزانه مقداری ترکیبات کورتون مصرف می کنند برای جلوگیری از خیز و عوارض دیگر، پیوسته باید مقداری پتاسیم مصرف کنند که البته طبیعی ترین راه، مصرف پرتقال است.
•خوردن پرتقال ضد اسپاسم و آرام بخش است .
•پرتقال خون را تمیز می کند .
•پرتقال گرچه اسیدی است ولی خاصی قلیایی به بدن می دهد و برای کسانیکه گوشت زیاد مصرف می کنند و بدنشان اسیدی شده است مفید است .
•آب پرتقال مقوی معده می‎باشد.
•جبران کننده کمبود ویتامین C در بدن است.
•ضد قی و ضد سم است.
•نرم کننده سینه، در فواصل غذاهای روزانه میل شود.
•پرتقال خون را تصفیه می‌کند و تشنگی را فرو می‌نشاند.
• آب پرتقال برای ناراحتی صفرایی مفید است.
•آب پرتقال به اضافه عسل یک نوشیدنی خوبی است برای کسانی که درد مفاصل دارند.
•افراد مسلول از خوردن آب پرتقال فراموش نکنند.
•کسانی که سرما خورده‌اند باید روزی سه عدد پرتقال بخورند.
•برای کسانی که در اثر مصرف زیاد گوشت و پروتئین خون خود را مسموم کرده‌اند هیچ چیز بهتر از پرتقال و مرکبات نیست.
•آب پرتقال برای درمان بیماریهای عفونی چون سفلیس، سوزاک، آبله، سرخک، مخملک، تیفوس، تب زرد و جوشهای صورت بسیار مفید است.
•پرتقال درمان کننده یبوست مخصوصاً در کودکان می‌باشد. هر ساعت ۱ عدد پرتقال میل کنید به مدت یک هفته یا اینکه پرتقال را با نان سبوس‌دار به عنوان غذا میل کنید. برای کودکان روزی یک عدد پرتقال مناسب است.
•کسانی که آسم دارند اگر هر روز پرتقال یا آب پرتقال مصرف کنند بیماری آنها کاهش می‌یابد. روزانه بین ۴ تا ۵ عدد پرتقال میل کنند.
•کسانی که کولیت دارند اگر رژیم غذایی بگیرند پرتقال به زودی بیماری آنها را رفع خواهد کرد. هر ۲ ساعت یک پرتقال همراه ۲ عدد خرما میل شود.
•برای درمان رماتیسم پرتقال با آلو یا سیب درختی و انجیر میل شود.
•کسانی که ترش میکنند اگر از پرتقال به عنوان غذا استفاده کننده خوب می‌شوند.
•پرتقال کرم روده را از بین می‌برد.
•پرتقال پائین آورنده تب است.
•پرتقال اخلاط و فضولاتی که در ریه ، گلو و حنجره جمع شده‌اند خارج می‌کند.
•پرتقال ادرار آور است در نتیجه کلیه‌ها، مثانه، پروستات و مجرای کلیه و مثانه را خوب شستشو می‌دهد.
•پرتقال باعث تقویت معده می‌شود. در فواصل غذا میل شود.
•پرتقال دندانها را تقویت می‌کند.
•پرتقال سنگ ریزه و شنهایی را که در بدن وجود دارد آب کرده و از رسوب آنها در اعضای مختلف بدن جلوگیری می‌کند.
•پرتقال به اشخاص کم خون اشتها می‌دهد و بخاطر ویتامین ث باعث رفع کم خونی می‌گردد.
•پرتقال تقویت کننده مغز و سیستم اعصاب است.
•پرتقال خواب آور و آرام کننده قلب و مرکز مغز می‌باشد.

يكي از شبهاتي که ممكن است ذهن خواننده يا شنونده روضه امام حسين( عليه السلام) را به خود مشغول كند اين است که امام حسين (عليه السلام ) با اين کار خود را به هلاکتي انداخته اند که خداوند در قرآن با آيه « وَلَا تُلْقُوا بِأَيْدِيكُمْ إِلَى التَّهْلُكَةِ ؛ خود را با دستهايتان به هلاکت نيندازيد » نهي کرده است . وانجام اين کار، خود کشي است

چطور ممكن است امام حسين (عليه السلام )که فرزند رسول گرامي اسلام و امير المؤمنين (عليه السلام ) است و با دين اسلام آشنايي كامل دارد چنين كاري كرده باشند ؟

براي رسيدن به جواب از اين شبهه مقدمه اي را در مورد معناي آيه « هلاكت » اشاره مي نماييم تا معني هلاکت حرام مشخص شود ، تا بعد ببنيم كه آيا اين عنوان در مورد قيام بزرگ امام حسين (عليه السلام) صدق مي‌کند يا خير .

خداوند در قرآن في فرمايند :

وَأَنْفِقُوا فِي سَبِيلِ اللَّهِ وَلَا تُلْقُوا بِأَيْدِيكُمْ إِلَى التَّهْلُكَةِ وَأَحْسِنُوا إِنَّ اللَّهَ يُحِبُّ الْمُحْسِنِينَ . البقره / 195 .

در راه خدا انفاق کنيد و خود را با دستهايتان به هلاکت نيندازيد و نيکي کنيد که خداوند نيکو کاران را دوست دارد .

« تهلکة» در اين آيه به معناي هلاکت است و مقصود از آن هر کاري است که انجام آن به انسان ضرر بزرگي بزند که تحمل آن در حالت عادي ممکن نيست ؛ مانند فقر يا مريضي يا مرگ .

اين آيه کريمه در ابتدا به انفاق در راه خدا ؛ يعني فداکاري در راه وي و بخشش در طريقي که او مي‌پسندد ، دعوت و پس از آن از انداختن خود در هلاکت منع مي نمايد . پس مراد از هلاكت در اين آيه ، هلاکتي است که از ترک فداکاري و از خود گذشتگي در راه خدا نشأت مي گيرد .

سپس مي‌فرمايد ” و نيکي کنيد” . يعني با فداکاري و از خودگذشتگي در راه خدا از نيکو کاران باشيد ؛ پر واضح است که هر نوع فداکاري ، فداکاري نيکو نمي باشد وهر بخششي محبوب و پسنديده درگاه خداوند نيست ؛ زيرا اگر چنين بود بايد فداکاري هاي ديوانگان و نادانان نيز ، در نزد خداوند پسنديده باشد .

فداكاري و از جان گذشتگي مورد پسند خداوند شرايطي دارد كه مهمترين آن ، اين دو شرط است :

1. فداکاري و از خود گذشتگي در راه و هدفي باشد كه عقلاي عالم آن را مي‌پسندند ؛ و گر نه اگر از محدوده عقل خارج شده و داخل در اعمال جنون آميز يا ناخود آگاه شود ، مورد پسند خداوند نخواهد بود ؛

2 . آن چه در راه او هديه مي‌شود از نظر ارزش ، از خود هديه ، داراي برتري و فضيلت باشد ؛ مانند گذشتن از مال براي به دست آوردن علم يا سلامتي . و يا قرباني کردن حيواني براي تامين نياز غذايي انسان . در يك كلام ،هرچه هدف والاتر باشد فداکاري در راه آن برتر و کامل تر است .

اين دو مطلب ، دو شرط اساسي از شروطي هستند که بايد در هر بخشش و انفاق و فداکاري رعايت شود تا آن فداکاري نيکو بوده و در راه خدا به حساب آيد .

با اين مقدمه ، به خوبي مشخص مي شود که قيام امام حسين (عليه السلام )به طور کامل در راه خدا بوده است ؛ زيرا و اين دو شرط را به نحو كامل داشته است ؛ بنابراين تمام فداكاري هايي كه آن حضرت در روز عاشورا انجام داده‌اند ، در راه خدا و مورد رضايت الله بوده است.

خلاصه اينکه : آيه هلاکت ( يا هر دليلي که خودکشي را حرام مي کند ) شامل هر گونه خود را به خطر انداختن نمي شود ؛ و قرباني کردن جان و مال را اگر براي هدفي بزرگ و شريف - مثل آن قيام جاودان امام حسين (عليه السلام ) باشد ، حرام نمي کند ؛ چون در فداکاري هاي حضرت شروط فداکاري شريف و از خود گذشتگي مقدس به بهترين نحو موجود است .

اگر نبود فداکاري حسين (عليه السلام ) در روز عاشورا ، اسلام ، قرآن و هر آن‌چه پيامبران در طول تاريخ آورده بودند ، در زير آوار بدعت ها ، سياه نمايي ها و انحرافاتي که خلفاي پيشين به وجود آورده بودند دفن مي‌شد و اثري از آن باقي نمي‌ماند ؛ همانطور که اديان گذشته در زير اين رسوبات مدفون شد و اثر درستي از آن‌ها بر جاي نماند .

پس قيام امام حسين (عليه السلام) هم عقلائي است و هم هدفي كه آن حضرت دارد ، از دادن جان و مال و فرزند و در يك كلمه تمام هستي ، باارزش‌تر است .