«حضرت علی (علیه السلام ) فرمودند آنجا که همه چیز ها را عقد بستند ، تنبلی و ناتوانی با هم ازدواج کردند و فرزندی به نام فقر آور دند.»

روز چهارشنبه و پنج شنبه و جمعه روزه گرفته بعد از افطار دو ركعت نماز بخواند و از حال نماز خارج نشود و بلافاصله این رباعى را 110 مرتبه رو به قبله بخواند:

یا امیرالمومنین یا ذالنعم یا امام المتقین یاذالكرماننا جئناك فى حاجاتنا لاتخیبنا و قل فیها نعم

وصیت امام(ع) این گونه بود که شبانه و مخفیانه دفن شود، چنانکه حضرت زهرا(س) به حضرت وصیت کرد که مخفیانه دفن شود و این وصیت ها دارای چند پیام هستند:

1. بیان مظلومیت اهل بیت

2. شناخته نشدن جایگاه آنان و پوشیده ماندن منزلت ایشان.

3. توجه به علت اصلی این مظلومیت در جریان تاریخ اسلام و توطئه های دشمنان بر علیه اهل بیت و استمرار این جریان.

4. همان طور که شخصیت علی(ع) در زمان خود مجهول بود و اکنون پس از قرن ها دانشمندان غیر مسلمان نیز تشنه درک حضور و عاشق سخنان و اندیشه های اویند، شناخت بارگاه و مرقد ملکوتی علی(ع) نیز نیازمند معرفت و شناخت است که اگر قبل از آن ظاهر می شد، مورد اهانت جاهلان واقع می شد از این رو پنهان بودنش بهتر بود.

5. به دلیل کینه و عناد بنی امیه و خوارج و دیگران به آن حضرت چنان که سال ها حضرت را در منابر خود ناسزا گفتند و بر علیه او تبلیغ کردند، از این رو اگر قبرش معلوم بود جسارت می کردند، از این رو سال ها در اختفای کامل بود و به جز ائمه و خواص شیعه کسی آگاه نبود.

 هفت ویژگی خاص حضرت علی (ع) از زبان پیامبر (ص) بدین شرح است:

1-اولین شخصی هستی که ایمان آوردی و به دین من پیوستی. تو در خانه خدا به دنیا امدی این بالاترین ایمان است.

2-وفادارترین شخص به عهد خدا هستی.

3-در همه حال و همه جا امر خدا مهمترین چیز است.

4-دارای عدالت علوی هستی.

5-بصیرت قضاوت در حکومت خود داری.

6-به درد مردم رسیدگی می کردی و بین هیچکس فرق نمیگذاشتی.

7-در پیش خدا مقرب هستی.

نقطه اوج این هفت ویژگی فقط و فقط در امیرالمونین علی (ع) یافت می شود.

                                             کوفه امشب التهاب محشر است / کوفه امشب کربلایی دیگر است
                                             جبرئیل آوای غم سر داده است / در فلک شوری دگر افتاده است
                                               تیر غصه بر دل زارم نشست / تیغ دشمن فرق مولایم شکست
                                             قلب مجنون سوی صحرا می رود / حیدر-ع امشب سوی زهرا میرود .

فضيلتش زيادتر از شب نوزدهم است و بايد اعمال آن شب را از غسل و احياء و زيارت و نماز هفت قُل هُوَالله و قرآن بر سر گرفتن و صد ركعت نماز و دعاى جوشن كبير و غيرها در اين شب به عمل آورد و در روايات تاكيد شده در غسل و احياء و جدّ و جهد در عبادت در اين شب و شب بيست و سيّم و آنكه شب قدر يكى از اين دو شب است و در چند روايت است كه از معصوم سؤال كردند كه معيّن فرماييد كه شب قدر كداميك از اين دو شب است تعيين نكردند بلكه فرمودند ما اَيْسَرَ لَيْلَتَيْنِ فيما تَطْلُبُ يا آنكه فرمودند ما عَليْكَ اَنْ تَفعَلَ خيرا فى لَيلَتَيْنِ و نَحْوُ ذلِكَ وَقالَ شَيْخُنَا الصَّدُوق فيما اَمْلى عَلَى الْمَشايِخِ فى مَجْلِسٍ واحِدٍ مِنْ مَذْهَبِ الاِْمامِيَّةِ وَ مَنْ اَحْيى هاتَيْنِ اللَّيْلَتَيْنِ بِمُذاكَرَةِ الْعِلْمِ فَهُوَ اَفْضَلُ.

مرحوم شيخ عباس قمي در مفاتيح الجنان در مورد دعاي جوشن كبير مي گويد : پيامبر (صلي الله عليه وآله وسلم) در يكي ازجنگ ها جوشن و زره سنگيني پوشيده بود كه آن حضرت را ناراحت كرده بود.
جبرييل اين دعا را براي آن حضرت آورد و به پيامبر عرض كرد : اين زره را از بدنت بيرون بياور و به جاي آن اين دعا را بخوان كه براي تو و امت تو امان است.
و شرح مفصلي در مورد اين دعا ذكر كرد از جمله اين كه نوشتن آن بر كفن موجب مي گردد كه خداوند انسان را به آتش جهنم عذاب نكند و هر كه آن را در اول ماه رمضان بخواند درك شب قدر روزي او خواهد شد.