1- فدا کردن مال و انفاق آن در راه خدا از جمله حکمت های قربانی.

2-امر قربانی ظاهر و باطنی دارد. ظاهر آن ذبح حیوان است ، به هدف دستگیری از گرسنگان ، باطن آن کشتن نفس اماره است، انسان که در عرفه به شناخت و در مشعر به شعور و آگاهی رسیدامروز با کسب اصطلاحات کافی در مورد خویش و خدای خویش باید حیوان نفس را قربانی کندتا از این طریق به اوج کمال خود نایل شود.

3-در برخی روایات قربانی را سبب آمرزش گناهان نیز دانسته اند و گفته شده با ریختن اولین قطره خون قربانی گناهان صاحبش بخشیده می شود.

4- سیر کردن گرسنگان همانطور که قرآن فرموده « فکلوا منها و اطعموا القانع و المعتر » از گوشت های قربانی هم خودتان میل کنید هم به فقیر و قانع بدهید.

5- هدف عالی ققربانی « تقوا » است.

قربانی باید از روی خلوص نیت انجام شود،تا سبب شکوفایی روح ایثار نشان دادن میزان عشق و قرب به خدا باشد ، تا تقوا در دل و قلب مسلمان ایجاد شود.