شب اول ربیع الاول در سال 13مبعث  بنام « لیله المبیت » نام گرفت ، رسول خدا (صلی الله علیه و آله ) از مکه به قصد مدینه هجرت نمودند  و در غار ثورپنهان شدند وامیرالمومنین (علیه السلام ) برای اغفال دشمنان فداکاری نمود و در بستر رسول خدا(صلی الله علیه و آله ) خوابیدند.

مشرکان به گمان اینکه رسول خدا(صلی الله علیه و آله ) در بسترش آرمیده است تا صبح منتظرماندند و چون صبحگاهان با شمشیرهای برهنه به منزل آن حضرت هجوم بردند تا او را بکشند، ناگهان مولا علی (علیه السلام ) را دیدند که ازبستر برخاست.

مولا علی (علیه السلام ) با این فداکاری ، عشق و علاقه و برادری خود را نسبت به رسول خدا (صلی الله لیه وآله ) نشان دادند و این در حالی بود که هر زمان ممکن بود کسی که در بستر خوابیده به قتل برسانند.

وبه حق چه کسی شایسته تر از حضرت علی (علیه السلام ) مصداق آیه ذیل است. « ومن الناس من یشری نفسه ابتغا مرضات الله و الله  رءوف بالعباد» . این چنین شد که این هجرت ، مبدأ تاریخ مسلمانان شد و تحولی عظیم در جهان اسلام روی داد.