« خورشید دین می تابد از خاک خراسان

ظلمت گریزان است و خفاشان هراسان

ایران به اقیانوس عرفان تو اصل است

ما را فقط گنج تو لای تو اصل است

ایران ما مدیون لطف بی حد توست

این جلوه های جاودان از مرقد توست »

« هرچند حال و روز زمین و زمان بد است

یکه تکه از بهشت در آغوش مشهد است

حتی اگر به آخر خط هم رسیده است

آنجا برای عشق شروعی مجدد است»