شاگردان و یاران امام صادق (علیه السلام ) گرداگرد ایشان حلقه زده بودند، امام (علیه السلام ) از یکی از آنان پرسید : شما به چه کسی «فتی ، جوان » می گویید؟ او گفت: به کسی که در سن جوانی است . امام صادق (علیه السلام ) فرمودند: پس چرا با این که اصحاب کهف در سنین پیری بودند، خداوند آنان را به خاطر ایمانی که داشتند با عنوان « جوان » یاد نموده ؟ آنجا که می فرماید: « اذ اوی الفتیه الی الکهف »  ویا این که فرموده : « انهم فتیه آمنوا بربهم » امام (علیه السلام ) آنگاه در پایان فرمود ند : « من آمن بالله واتقی فهو الفتی » هرکس به خدا ایمان داشته باشد و تقوا پیشه کند ، جوان (جوانمرد ) است. بنابراین به آنان که از نظر سن و سال پیرند ولی قلبی پاک و با ایمان دارند، می توان  «جوان»و«جوانمرد» گفت.