ابو بصير رحمه الله مي گويد : در كوفه بودم ، به يكي از با نوان درس قرائت قرآن مي آموختم . روزي در يك موردي با او شوخي كردم ! مدت ها گذشت تا اينكه در مدينه به حضور اما م با قر (عليه السلام ) رسيدم  آن حضرت مرا مورد سرزنش قرار داد و فرمود : كسي كه در حا ل خلوت گنا ه كند ، خداوند نظر لطفش را از او بر مي گرداند ، اين چه سخني بود كه به آن زن گفتي ؟ از شدت شرم  سرم را پا يين انداخته و توبه نمودم  اما م با قر (عليه السلام ) فرمود : مراقب با ش كه تكرار نكني .  ( بحا ر ج 46 ص 247)