از امام صادق (علیه السلام ) روایت شده که ابلیس به هفت آسمان می رفت و خبرهای سماویه  را می شنید، ولی وقتی حضرت عیسی (ع)  متولد شد او را از سه آسمان منع کردند و چون پیامبر (صلی الله علیه وآله ) متولد شد، او را از همه آسمانها منع کردند و شیاطین را با تیر های شهاب از درهای آسمان راندند.

به هنگام تولد پیامبر (صلی الله علیه و آله ) ایوان کسری لرزید و چهار گنگره آن افتاد وآتشکده فارس که هزار سال خاموش نشده بود، در آن شب خاموش شد.

وقتی حضرت محمد (صلی الله علیه وآله ) متولد شد، دست چپ را بر زمین گذاشت ودست راست را به سوی آسمان کرد و لبهای خود را به توحید به حرکت آورد و از دهان مبارکش نوری ساطع شد که اهل مکه و اطراف آن را فرا گرفت.

در شب ولادت آن حضرت، دنیا روشن شد تا آن که جن و انس وشیاطین ترسیدند و گفتند در زمین امرغریبی رخ داده است ودیدند که ملائکه به زمین فرومی آیند و بالا می رفتند و تسبیح وتقدیس  خدا می کردند و ستاره ها به حرکت آمدند.