بخوان! به شکرانه توحید. بخوان! به شکرانه این عید! بخوان، به پاس سرافرازی‏ ات در بندگی و خاکساری حضرت حق (جلّ جلاله)، 

بخوان:اَللّهُمَّ اَهْلَ الْکِبرِیآءِ وَ الْعَظَمَةِ، وَ اَهْلَ الْجُودِ وَ الْجَبَرُوتِ،...

الهی، ای عظمت بی پایان وَ ای دارنده هر دو جهان! ای ذات بی‏ مثال سخاوت! ای کمال بی ‏زوال قدرت! ای بخشنده ‏ترینی که معنای 

بخششی! و ای آمرزنده ‏ای که پدید آورنده تقوایی!

أَسْئَلُکَ بِحَقِّ هذَا الْیَومِ الَّذی جَعَلْتَهُ لِلْمُسْلِمینَ عیدا؛ از تو می‏خواهیم به حق این روز مبارک، که برای دل‏های مؤمن، عید قرار داده ‏ای:

درود و سپاسمان را نثارِ پیامبر عشق و رحمت، حضرت ختمی مرتبت، مُحمّد (صلی ‏الله‏ علیه‏ و‏آله‏ وسلم )و اهل بیت طاهرینش علیهم 

السلام نمایی! الهی! در این روز مبارک، از تو می‏خواهیم که ما را در سایه امنیت چترِ نورانیّت محمد و آل محمد  قرار دهی.

الهی! از تو می‏خواهیم که به پاداش طاعتمان،ما را از ترفندهای رنگارنگ اهریمن محفوظ بداری

الهی! ما را عبادتی بیاموز که بتوانیم شُکر نعمت‏هایت را پاس بداریم. الهی! عبادت خاصّانت را به ما بیاموز؛ عبادتی که توأم با عشق 

توست، عشق! الهی! به پاداش عبادتمان، به پاس روزه‏ هایمان، ما را استقامت در راهی ببخش که راه انبیا و اولیای توست! ما را در راهی 

هدایت فرما که رضایت تو و پیام‏ آور راستین تو در آن است.

الهی! به بهروزی این عید که روز سرافرازی در امتحان تو بود، توانایی‏مان بخش، تا بار دیگر از عهده امتحان تو برآییم! 

الهی! به پاس یک ماه برخورداری از نعمت‏های «ویژه ات» که مخصوص «ماه مبارک رمضان» است، چشم ما را هرچه زودتر به نعمت نهایی 

حضرتت ،ظهور حضرت موعود عجل‌الله‌فرجه روشن فرما!

الهی! یک ماه با میزبانیِ ویژه‏ات، امساک از گناه را به ما آموختی و نگاه ناسوتی‏مان را روشن از انوار لاهوتی خویش کردی؛ در حالی که 

کم‏تر قدر چنین نعمتی را می‏دانیم! رمضان سایه مهر از سرِ ما می‏گیرد بال رأفت که فرو داشت، فرا می‏گیرد چون نگیرد دلم از رفتن ماهِ شب 

قدر که خدا سایه مهر از سرِ ما می‏گیرد رمضان دار شفایی است که هر جان و دلی داروی دردی از این دار شفا می‏گیرد روزه با فطره، امان 

است و بَراتِ شب قدر هر که شد در دو جهان کامروا می‏گیرد.

... و ما امروز، ماه مبارک رمضان را در حالی بدرقه می‏کنیم که لب‏های خشکیده خود را با تسبیح نامت صفا داده‏ یم و با امیدی بیشتر، قدم در 

راه زندگی نهاده ‏ایم؛ امیدی که با پالودگی از گناه، چون بذری، در دل ریشه می‏کند و در هوای رسیدن به غایتِ مُراد خویش.

الهی! ما را در ادامه این راه خطیر، راهنما باش و از فریب اهریمن قسم خورده دورمان بدار!

الهی! چشممان را به جمال دلارای مهر موعود عجل‌الله‌فرجه، در هم شکننده ظلمت و تاریکی، روشن کن، تا نماز عید را، با ایشان و در 

فضای عطرآگین ولایت، به جای آوریم! نمازی که آکنده از روح اجابت باشد؛ آکنده از قنوت‏های سبز آرزومندی!

الهی! هر روزمان را در سایه آقا امام زمان عجل‌الله‌فرجه عید بگردان! عید!....