پاستور: ای پدر و مادر! من همه چیز خود را به شما مدیون هستم.

رافائیل: یک بوسه مادرم بود که مرا نقّاش کرد.

ناپلئون: خوب و بد رفتار کودکان، همیشه به مادر مربوط است نه پدر.

سقراط: با پدر و مادر چنان رفتار کن که از اولاد خود توقع داری.

ژرژ هربرت: مادر، آهن ربای قلب و ستاره قطبی چشم کودک است.

گرتوی: مادر خوب، شاهکار طبیعت است.

ناپلئون: مادر با دستی گهواره و با دستی عالم را تکان می دهد.

ادیسون: دنیا هر چه دارد از من است، و من هر چه دارم از مادر.

سقراط: اقبال فرزندان در نگاه داشتن دل پدران باشد. هیچ کس درجه خیرات کس دیگر را عالی تر از مرتبه خود نخواهد، مگر پدر که مرتبه فرزند را از خود عالی تر خواهد.

افلاطون: بدترین فرزندان آن بود که مطیع پدر نشود.

ناپلئون: آینده کودکان، بسته به تربیت مادران است.

ژرژ هربرت: یک مادر خوب به صد استاد و آموزگار، برتری دارد.

اسمایلز: هروقت مادر فاسد شد، نسل فاسد می گردد.

تولستوی: مادر، مایه زندگی است.

ابراهام لینکلن: خود را بر آنچه هستم و امیدوارم بشوم، مدیون مادرم می دانم.

شوبر: هیچ زنی به جز مادر در زندگی پیدا نمی شود که عشق و جوانی و آمال و آرزوهای خود را مفت و مسلّم در اختیار کسی بگذارد.

گوته: هیچ چیز به قدر دیدن یک مادر با بچه اش روح پرور نیست، و هیچ چیز حس احترام و تقدیس ما را به اندازه مادری که کودکانش او را احاطه کرده باشند، بیدار نمی کند.

ادیسون: تنها چیزی که موجب موفقیتم می گردید، آموزش ها و شیوه تربیت مادرم بود.

ادگار آلن پو: آن گاه که فرشتگان در آسمان ها، سر در گوش یکدیگر نهاده و نجواگرانه نغمه های پرشور عشق را سر می دهند، هرگز نمی توانند کلمه ای آسمانی تر از مادر بیابند.

آناتول فرانس: مادر، جلوه حقیقت، و خشنودی او همانند خشنودی خداوند است؛ خداوند را باید همواره خشنود نگاه داشت.