هفته میراث ماندگارگرامی باد.
«کتاب »مثل اقبیانوس بیکرانی است که ناشناخته های بسیاری دارد و هرکس به فراخور حالش دل به ژرفای آن می سپارد و با انبانی پر باز می گردد.در این دریای عمیق معرفت ، گوهرهای نابی وجود که تنها تلاشگران چیره دست می توانند به آن دست بیابند.
«کتاب » را باید یکی از زیباترین و مهم ترین جلوه های فرهنگی بدانیم و آن را از گراسنگ ترین پدیده ها و میراث بشر به حساب بیاوریم. شکوه این ارزش را باید در تابش «الذی علم بالقلم » پروردگاری که به قلم آموخت جستجو کنیم.خداوند یگانه به قلم و حرمتش سوگند یاد کرده و معجزه همیشه جاوید آخرین سفر سعادت را کتاب آسمانی دانسته است. این نشانه روشن ، افزون بر پیشینه پر بار فرهنگیان و شمار کتاب ها و کتابخانه ها و کتاب نگاران و نام آوران ، مارا ترغیب می کند ریشه های کهن و مانای کتاب را با نگرشی نو ، به بررسی بنشینیم.
«کتاب» و نوشتار هدفمند و حکمت آمیز ، چونان ساحری روح آدمی را سحر می کند و مرواریددرخشان حقیقت و معرفت را برساحل فهم و درک او می کشاند.از این آخرین معجزه جاویدان پیامبر ، شگفت ترین و ژرف ترین اعجاز خدا ، در قالب کتاب آمده است تا روح آدمیان را در میان امواج مواجش به کرانه های سعادت بکشاندو جان های مشتاق را به لقای الهی نزدیک کند.
«کتاب»سیقل دهنده روح است.جامعه وقتی فرزانگی و سعادت می یابد که خواندن ، کار روزانه اش باشد.
«کتاب » معلمی است که بدون عصا و تازیانه ما را تربیت می کند.
