روزی یکی از صحابی در کنار مسجد نشسته بود،مرد فقیری از او کمک مالی خواست ، صحابی پنج درهم  به وی داد مرد فقیرگفت: مرا نزد کسی راهنمایی کن که کمک بیشتری به من بکند، صحابی به طرف امام حسن و امام حسین (علیه السلام ) و عبدالله جعفر، که در گوشه ای از مسجد نشسته بودنداشاره کرد وگفت: نزد این چند نفر  جوان که در آن جا نشسته اند بروو از آنها کمک بخواه!

وی پیش ایشان رفت ، امام حسن (علیه السلام ) فرمودند: ازدیگران کمک مالی خواستن ، تنها در سه مورد رواست: دیه ای به گردن انسان باشد و از پرداخت آن به کلی عاجز شود، یا بدهی کمرشکن داشته باشد و از عهده پرداخت آن برنیاید ، و یا فقیری و درمانده شودو دستش به جایی نرسد، آیا کدام یک از این ها برای تو پیش آمده است؟

گفت: اتفاقا گرفتاری من یکی از همین سه چیز است.حضرت پنجاه دینار به وی داد. به پیروی از ایشان، امام حسین (علیه السلام ) چهل و نه دینار و عبدالله بن جعفر چهل وهشت دینار به وی دادند.

فقیر موقع بازگشت، از کنار صحابی گذشت ، صحابی گفت: چه کردی ؟جواب داد از تو پول خواستم  تو هم دادی ولی هیچ نپرسیدی  پول زرا برای چه منظوری می خواهمر؟ اما وقتی پیش آن سه نفر رفتیم یکی از آن ها در مورد مصرف پول از من سوال کرد و من جواب دادم و آن گاه هر کدام این مقدار به من عطا کردند. صحابی گفت : این خاندان ، کانون علم و حکمت و سرچشمه نیکی و فضیلت اند، نظیر آن آن ها را کی توان یافت؟