سيد جليل على بن طاووس(ره)روايت‏ كرده:روزى جمعى از اصحاب نشسته بودند،رسول خدا (صلى اللّه عليه و آله) وارد شد و به ايشان سلام كرد،و اصحاب جواب سلام ايشان را گفتند حضرت فرمودند:آيا میخواهيد دوايى را كه جبرييل به من تعليم داد كه نيازمند دواى پزشكان نباشم به شما تعليم دهم؟امير المؤمنين (عليه السّلام‏ ) و سلمان و ديگران پرسيدند آن دوا چيست؟حضرت به امير المؤمنين (عليه السّلام ) خطاب فرمودند كه در ماه نيسان رومى آب باران را میگيرى و هر كدام از سوره‏ هاى (فاتحه الكتاب و آية الكرسى،و توحيد و فلق،و ناس،و كافرون را هفتاد مرتبه‏) می‏خوانى،و در روايت ديگر (سوره قدر )را نيز هفتاد مرتبه،و هفتاد مرتبه اللّه اكبر،و هفتاد مرتبه لا اله الا اللّه گفته‏ و هفتاد مرتبه صلوات مى‏فرستى،آنگاه هفت روز در بامداد و شامگاه از آن آب مى‏آشامى،به حق خدايى كه مرا به راستى‏ به رسالت بر خلق برانگيخت سوگند ياد مى‏كنم،كه جبرييل گفت: خدا از كسی كه اين آب را میآشامد،بر میدارد هر دردى را كه در بدنش باشد،و به او عافيت بخشد،و دردها را از تن‏ و استخوان‏هاى او بيرون كند،و اگر در لوح دردى براى او مقدر شده باشد محو مى‏كند. و به حق پروردگارى كه مرا به حق فرستاده،اگر فرزند نداشته باشد،و فرزند بخواهد،آب نيسان را به آن نيّت بياشامد به او فرزند روزى شود،و اگر زن عقيم باشد،با نيّت از اين آب بياشامد،از او فرزند پديد آيد،و اگر مرد و زن پسر يا دختر خواهند،از آن آب بياشامند مقصود ايشان حاصل گردد. چنان‏كه حق تعالى مى‏فرمايد:
يَهَبُ لِمَنْ يَشَاءُ إِنَاثا وَ يَهَبُ لِمَنْ يَشَاءُ الذُّكُورَ أَوْ يُزَوِّجُهُمْ ذُكْرَانا وَ إِنَاثا وَ يَجْعَلُ مَنْ يَشَاءُ عَقِيما
خدا هركه را بخواهد دختران و هركه را بخواهد پسرانى مى‏بخشد،يا پسران و دختران به ايشان عطا مى‏كند و هركه را بخواهد نازا قرار دهد.
سپس فرمود:اگر كسى درد سر داشته باشد،از اين آب بياشامد به قدرت حق درد سر او آرام شود، و اگر درد چشم داشته باشد،و در چشمهاى خود قطره‏اى از اين آب بريزد،و چشمهاى خود را با آن بشويد،و از آن بياشامد، به اذن خدا شفا يابد،و آشاميدن از اين آب بن دندانها را محكم كند،ودهان را خوشبو نمايد،و لعاب بن دندانها،و بلغم‏ را كم كن،و به سبب خوردن و آشاميدن تخمه و امتلاء نگيرد،و از بادهاى قولنج و غير آن اذيّت نشود،و به درد پشت و درد شكم مبتلا نگردد،و از زكام آزار نكشد،و دچار درد دندان نشود،و درد معده و انگل معده را زايل كند،و نيازمند به حجامت‏ نشود،و از بيمارى بواسير،و خارش بدن،و آبله و ديوانگى و پيسى و رعاف و استفراغ نجات يابد،و كور و لال و كر و زمين‏گير نشود،و آب سياه در ديده‏اش نيايد،و دردى كه موجب افطار روزه و نقصان نمازش گردد عارض او نشود،و از وسوسه‏هاى جنيّان و شياطين گزندى نبيند.آنگاه رسول خدا فرمود:جبرييل گفت:هركه از اين آب بياشامد،و به همه دردهايى كه در مردم است مبتلا باشد،موجب شفاى او از تمام آنها گردد،و نيز گفت:به حق خدايى يكه تو را به راستى فرستاده،هركه‏ حكمت بر زبان او جارى كند،و دلش را از فهم و بينايى پر كند،و از كرامتهايش به او عطا فرمايد،آنچه به احدى از عالميان عطا نكرده،و هزار آمرزش رحمت بر او فرستد،و غشّ و خيانت و غيبت و حسد و ستم و كبر و بخل و حرص و غضب را از دل‏ او بركند،و از عداوت و دشمنى مردم و بدگويى ايشان نجات يابد.و موجب شفاى همه بيماريهاى او شود. اين روايت را،از حضرت صادق (عليه السّلام) با همين خواصّ و سوره روايت كرده،ولى آيات و اذكار به اين طريق نقل شده كه بر آب نيسان مى‏خوانى:«فاتحه الكتاب»و«آية الكرسى»و قل يا ايها الكافرون و سبّح اسم ربّك الاعلى «قل اعوذ بربّ الفلق» «قل اعوذ بربّ الناس» و «قل هو اللّه احد» هر يك را هفتاد مرتبه،و مى‏گويى:هفتاد مرتبه«لا اله الاّ اللّه» و هفتاد مرتبه«اللّه اكبر»و هفتاد مرتبه:«اللّهم صلى على محمّد و ال محمّد»و هفتاد مرتبه«سبحان اللّه و الحمد للّه و لا اله الاّ اللّه و اللّه اكبر» و در خواص آن آمده كه اگر در زندان باشد،و از آن بياشامد،از حبس نجات يابد،و سردى بر طبع او غالب نگردد،و اكثر آن‏ خواص كه بيان شد،در اين روايت نيز آمده،و آب باران مطلقا مبارك است و منفعت دارد،خواه در نيسان و خواه در غير آن،چنان‏كه در حديث معتبر از حضر امير المؤمنين عليه السّلام آمده:بياشاميد آب آسمان را كه پاك كننده بدن شماست،و دردها را دفع‏ مى‏كند،چنان‏كه حق تعالى مى‏فرمايد:
وَ يُنَزِّلُ عَلَيْكُمْ مِنَ السَّمَاءِ مَاءً لِيُطَهِّرَكُمْ بِهِ وَ يُذْهِبَ عَنْكُمْ رِجْزَ الشَّيْطَانِ وَ لِيَرْبِطَ عَلَى قُلُوبِكُمْ وَ يُثَبِّتَ بِهِ الْأَقْدَامَ .
خدا بر شما از آسمان آبى فرو میفرستد،براى آنكه شما را به آن پاك گرداند،و از شما وسوسه شيطان را برگيرد،و دلهاى شما را محكم نمايد،و قدمهاى شما را با آن ثابت گرداند.
و در انجام برنامه نيسان بهتر آن است كه اگر جمعى بخوانند،هركدام مجموع‏ آن سوره‏ها و اذكار را هفتاد مرتبه بخوانند،و براى آنها كه مى‏خوانند فايده‏اش عظيم‏تر،و ثوابش بيشتر است،و در اين سالها پس از بيست‏ وسه روز كه از نوروز بگذرد،تقريبا داخل نيسان ماه رومى می ‏شوند،و ما نيسان سى روز است.