خطبه امام حسین (علیه السلام ) هنگام عزیمت به عراق .
حمد و سپاس مخصوص خداست و هیچ اراده و قدرتی جز از ناحیه خداوند نیست ، مرگ چون گردن بند دختران جوان برگردن فرزندان آدم آویخته شده است، و اشتیاق من برای دیدار جد و پدر و مادرم و گذشتگانم مانند اشتیاق یعقوب است به دیدار یوسف و برای من مقتلی برگزیده شده که به دیدار آن می شتابم، گویا در آن مقتل - که میان نواویس و کربلا است - می بینم که اعضای بدنم را گرگ های بیابان پاره پاره می کنند تا شکم های گرسنه خود را سیر کنند.از تقدیری که خداوند برای بشر نوشته است گریزی نیست.
رضای الهی در رضایت ما اهل بیت نهفته است ، ما بر آزمایش الهی صبر می کنیم و او پاداش ما را روز قیامت خواهد داد.پاره تن پیامبر (صلی الله علیه و آله ) هیچ گاه از او دور نمی شودرو دربهشت به او ملحق خواهد شد و چشم آن حضرت به اهل بیتش روشن می گرددرو رسول خدا به وعده اش درباره آنها وفا می کند. هرکس آماده است که خونش را در راه ما نثار کند و خود را برای لقای پروردگار مهیا نماید همراه ما بیاید، چرا که من فردا صبح عازم هستم انشاالله.« مقتل مثیر الاحزان ص 29»