در روایتی ازسید الشهداء (علیه السلام) در مورد سکوت رسول اکرم (صلی الله علیه و آله ) سوال کردند : ایشان فرمودند: سکوت آن حضرت چهار وجه بود: 1- حلم 2- حذر 3- تقدیر 4- تفکر. سکوتش از حلم و صبر این بود که هیچ چیز آن حضرت را به خشم در نمی‏آورد و از جاى نمی‏کند، و سکوتش از حذر در چهار مورد بود:
1- در جایى که می‏خواست وجهه نیکو و پسندیده کار را پیدا کند تا مردم نیز در آن کار به وى اقتدا نمایند.
2- در جایى که حرف زدن قبیح بود و میخواست بطرف یاد دهد تا او نیز از آن خوددارى کند.
3- در جایى که می‏خواست در باره صلاح امتش مطالعه و فکر کند.
4- در مواردى که می‏خواست دست به کارى زند که خیر دنیا و آخرتش در آن بود.

و سکوتش از تقدیر این بود که می‏خواست همه مردم را به یک چشم دیده و به گفتار همه به یک نحو استماع فرماید، و اما سکوتش در تفکر عبارت بود از تفکر در اینکه چه چیزى باقى است و چه چیزى فانى.