شعر از امام صادق (علیه السلام )
فی الاصل کنا نجوماً یستضاء بنا و للبریه نحن الیوم برهان
نحن البحورالتی فیها لغائکم در ثمین و یاقوت و مرجان
مساکن القدس و الفردوس نملکها و نحن للقدس و الفردوس خزان
من شذ عنا فبرهوت ساکنه ومن أتانی فجنات و ولدان
ما در اصل ، ستارگانی بودیم که ملکوتیان به وسیله ما طلب روشنایی می کردند و ما امروز هم از برای آفریدگان دلیل و برهان هستیم.
ما همان دریاهایی هستیم که در میان آنان ، شناوران شما درهای گرانبها وگوهر و یاقوت و مرجان بدست می آوردند.
ما جایگاه قدس و بهشت برین را مالک می شویم ، و خزانه داران آن جایگاه قدسی و بهشت برین ما هستیم.
هر که از ما رو گرداند، برهوت جایگاه اوست و کسی که به سوی ما بیاید بهشت و لدان برای اوست.
« قطره ای از دریای فضائل اهل بیت ص 623»