«امر به معروف»  از چنان جایگاه والایی در اسلام برخوردار است که ملاک برتری جامعه اسلامی بر دیگر جوامع است .

و از آنجا که خدا ملاک برتری را تقوا می داند این فریضه بایدبا تقوای اجتماعی مرتبط باشد. یعنی هنگامی که در جامعه اسلامی این فریضه اقامه شود و مردم به این فریضه اقدام کنند،تقوی جامعه حفظ می شود و اگر ترک شود، جامعه دچار بی تقوایی و فساد می شود.

« اگر معنای امر به معروف ونهی از منکر و حدود آن برای مردم روشن بشود، معلوم خواهد شد یکی از نوترین، شیرین ترین ، کارآمدترین و کارسازترین شیو های تعامل اجتماعی ، همین امر به معروف و نهی از منکر است و بعضی ها دیگر در نمی آیند بگویند« آقا !این فضولی کردن است»نه ، این همکاری کردن است، این نظارت عمومی است ، این کمک به شیوع خیراست ، این کمک به محدود کردن بدی و شراست ، کمک به این است که در جامعه اسلامی گناه ،گناه بماند. بدترین خطرها این است که یک روز در جامعه ،گناه به عنوان صواب معرفی بشود و فرهنگها عوض بشود.وقتی که امر به معروف و نهی از منکردر جامعه رایج شد، این موجب می شود که گناه در نظر مردم همیشه گناه بماند و تبدیل به صواب و کار نیک نشود.»

« بیانات مقام معظم رهبری در نماز جمعه تهران ممورخه 1379/9/25»