ریشه قرآنی توسل!
خدوند اموری را به عنوان اسباب و وسایل در جهنت تقرب و نزدیکی به درگاه خویش قرار داده و ما را به توسل به آن امور ، فرمان داده است، « یا ایها الذین آمنوا اتقوا الله و ابتغو الیه الوسیله » «مائده آیه 35»
ای مومنان ! پروای الهی داشته باشیدو به سوی او وسیله تحصیل کنید.
با توجه به عدم تقیید کلمه « وسیله » اطلاق آن ، شامل هرچیزی می شودکه صلاحیت نزدیک کردن انسان به پیشگاه خداوند را دارد.
همان طور که نماز ، روزه ، احسان به یتیم ، دستگیری از مستمندان، خدمت به خلق خدا و… اسباب و وسایل تقرب به خداوند هستند، استمداد از پیامبران و اولیای الهی نیز وسیله تقرب به خداوند است. از این رو هنگام دعا ، خداوند را به حق بندگان صالح و آبرومند درگاه او ، قسم می دهیم و یا از اولیای الهی می خواهیم که برای ما در درگاه الهی دعا کنند.
با توجه به ریشه قرآنی توسل ، آیات و رویات فراوانی بر درستی و لزوم توسل به اولیای الهی وجود دارد.
«دعا و توسل ص 126»
